شن بازي اضطراب کودکان بيش فعال را کاهش مي دهد

امروزه بسياري از مادران و پدران از شيطنت بسيار زياد کودکانشان شکايت دارند. آنچه امروزه به صورت مداوم از والدين شنيده مي شود اين است که مي گويند فرزندشان مرتب در حال حرکت و فعاليت است و نوعي حالت بي قراري و ناآرامي در او مشاهده مي کنند.

به گزارش سلامت نيوز به نقل از سيناپرس، برخي از اين والدين از فقدان تمرکز حواس و ضعف درسي کودک نيز صحبت مي کنند. در بسياري از موارد آنها علت اين فعاليت بيش از اندازه را نمي دانند و مرتب فرزندشان را مورد سرزنش قرار مي دهند. حتي در مواردي بعضي از اين کودکان مورد انتقاد و تنبيه بسيار زياد از سوي والدين خود نيز قرار مي گيرند.

اين درحاليست که يکي از رايج ترين اختلالات دوران کودکي که توجه روان شناسان و روان پزشکان را به خود جلب کرده اختلال نقص توجه و بيش فعالي است.

نقص توجه و بيش فعالي، اختلالي عصبي-رشدي است که با سه ويژگي اصلي يعني نقص توجه، بيش فعالي و تکانشگري توصيف مي شود. اين اختلال از شايع ترين اختلالات عصبي-رفتاري دوران کودکي است که بخش بزرگي از جمعيت جهان را مبتلا کرده است.

براي تشخيص اختلال نقص توجه و بيش فعالي، نشانه ها بايد مزمن بوده و قبل از هفت سالگي و حداقل در دو موقعيت مشاهده شود.گفتني است، اختلال نقص توجه و بيش فعالي 9 تا 4 درصد جمعيت دانش آموزان را در بر مي گيرد.

تأثير منفي اين اختلال در حيطه هاي متفاوت زندگي (تحصيلي، شغلي و خانوادگي) باعث مي شود تا تشخيص و درمان آن حائز اهميت باشد و دارودرماني اغلب راه درمان اين افراد است. اين در حالي است که 18 تا 28 درصد افراد پاسخ کافي به داروها نشان نمي دهند يا نمي توانند اثرات مضر داروها را تحمل کنند.

امروزه متخصصان معتقدند که براي رفع اين نقصان درمان هاي جايگزين مورد نياز است تا نشانه هاي باقي مانده را هدف قرار دهد و به افراد مهارت ها و راهبردهايي را بياموزد تا با تخريب هاي کارکردي مقابله کنند.

از سويي، به دليل تنوع مشکلات مربوط به بيش فعالي، به طور حتم امکان آن که يک نوع درمان، به تنهايي بتواند تمام اامات درماني اين اختلال را پوشش دهد، وجود ندارد. به همين دليل، متخصصان، اغلب راهبردهاي درماني متعددي را در ترکيب با هم اتخاذ مي کنند تا هر يک جنبه متفاوتي از مشکلات رواني-اجتماعي کودک را مدنظر قرار دهند.

زماني که هر يک از اين درمان ها متوقف شوند، اغلب علايم اختلال به سطح پيش از درمان برمي گردند. بنابراين، رمز اثربخشي هر مداخله اي در تداوم آن در مدت زماني طولاني است.

بازي هاي درماني از قبيل شن بازي درماني نوعي تکنيک روان درمانگري به شمار مي رود که در آن کودک مي تواند اشکال مينياتوري را در يک جعبه شني به گونه اي بچيند که جهان شني خود را مطابق با ابعاد مختلف و واقعيت اجتماعي خود خلق کند.

شن بازي درماني، نوعي طبيعت درماني است و يک روش درماني خلاق به شمار مي رود و زباني نمادين براي ارتباط است. استفاده از شن و نمادها، بازتاب معاني چندگانه اي را از خودآگاه و ناخودآگاه امکان ساخته است که به دنبال آن مسائل براي کودکان روشن، واضح و حل مي شوند. پژوهش نشان مي دهد، شن‌بازي درماني مي‌تواند به بهبود بيش‌فعالي و اضطراب در کودکان منجر شود.